10 .Dic.2021: 7500 anni di ritrivamento del vino in Urumiyeh . پیدایش شراب در اورومیه .

شراب و آبجو کشف ایرانیان است! پنجشنبه ششم ماه ژوئن 1996. روزنامه نیویورک تایمز چاپ غرب امریکا، در صفحه اول خود، سمت .....ادامه داره

7500 anni fa il vino e la birra nascono in Iran....continua !

-in iran l'uso non è proibito per i cristiani, possono usarla nelle loro cerimonie anche nelle chiese, non devono commerciare e far bere ai musulmani , gli alcolizzati e drogati possono ricevere
la loro razione dalle farmacie attraverso una tessara sanitaria che è in vigore da oltre 50 anni per drogati , leggete la storia del ritrovamento delle cantine di vino e della birra in Urumiye ( Rezaye ) da oltre 5000 ann AC e a Hamadan da oltre 3500 anni AC >>segue in lingua inglese e farsi
, For Wine, 5000 B.C. Was Quite a Year شراب و آبجو کشف ایرانیان است!
پنجشنبه ششم ماه ژوئن 1996. روزنامه نیویورک تایمز چاپ غرب امریکا، در صفحه اول خود، سمت راست عکس یک کوزه دهن گشاد از گل پخته را منتشر کرد. میدانید در زیر این عکس چی نوشت؟
هر حدس و گمانی که زدید باطل است. زیرا د...ر زیر این کوزه نوشته شده بود: به شهادت این کوزه، قدمت شراب سازی درایران به پنچ هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد. این کوزه را باستانشناسان در ارومیه که خودتان میدانید انگور آن شهرت دارد، از زیر خاک بیرون کشیدند و رسوبات کوزه که از جنبس سفال است نشان از تاریخ اولین شراب ساخته شده در جهان دارد. خانم دکتر "مری ام. وگتس" استاد مردم شناسی کالج "ویلیام مری" در ایالت ویرجینای این کوزه سفالی را در ویرانه های آشپزخانه خانه ای در دهی زیر خاک خفته به نام "حاجی فیروز" نزدیک ارومیه فعلی کشف کرده و آن را با خود به امریکا آورد.
رسوبات این کوزه در دانشگاه پنسیلوانیا تحت نظارت پروفسور "پاتریک ای. مک گاورن" استاد باستان شناسی این دانشگاه مورد تجزیه قرار گرفته و ثابت شد که این کوزه جای شراب بوده است. دو نکته هنوز مشخص نشده است: اول آنکه شراب از نوع سفید بوده یا قرمز؟ و دوم آن که انگور که دراین کوزه تبدیل به شراب شده از نوع انگور وحشی بوده یا انگور پرورش یافته که اکنون در صنعت شراب سازی به کار می رود.
همان روزنامه، در زیر عکس اضافه کرده است:
تا کنون تصور می شد که قدیمی ترین رد پای ساخت مشروب الکلی به سه هزار تا سه هزار و پانصد سال پیش از میلاد مسیح میرسد و مدرک این اطلاع باز هم کوزه سفالینی بوده است که در حوالی "گودین تیه" همدان واقع در ایران پیدا شده و در آن رسوبات آبجو کشف شده است. گودین تپه در عهد تمدن سومری ها محل داد و ستد و بازرگانی اهالی این منطقه از آسیای غربی بوده است.
پروفسور "مک گارون" در مصاحبه ای که در پایان خبر آمده است اظهار داشته: "اینکه تردیدی نیست که کشاورزان ناحیه حاجی فیروز در هف یا هفت هزار و چهار صد سال پیش طرز ساخت و نگهداری شراب را میدانسته اند. این کشف تازه ترین سندی است که در دست ماست و قدمت شراب سازی را در مملکتی که امروز نام آن ایران است به هفت هزار و چهار صد سال می رساند. یعنی به دورانی که هنوز باکوس خدای شراب یونانیان متولد نشده بود و بشر سوار کاری، حفر چاه و نوشتن را نمی دانست.
حالا باز هم فکر می کنید این همه از شرب مدام و شراب که در شعر ایران موج می زند و غزل های حافظ سرمست از آنست، بی زمینه است:

ساقی به نور باده برافروز جام ما
مطرب بزن که کار جهان شد به کام ما
.....
میخواره و سرگشته و رندیم و نظر باز
انکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟
.....
تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سرما خاک ره پیر مغان خواهد بود
Photo: شراب و آبجو کشف ایرانیان است! پنجشنبه ششم ماه ژوئن 1996. روزنامه نیویورک تایمز چاپ غرب امریکا، در صفحه اول خود، سمت راست عکس یک کوزه دهن گشاد از گل پخته را منتشر کرد. میدانید در زیر این عکس چی نوشت؟ هر حدس و گمانی که زدید باطل است. زیرا در زیر این کوزه نوشته شده بود: به شهادت این کوزه، قدمت شراب سازی درایران به پنچ هزار سال پیش از میلاد
مسیح باز می گردد.
این
کوزه را باستانشناسان در ارومیه که خودتان میدانید انگور آن شهرت دارد، از زیر خاک بیرون کشیدند و رسوبات کوزه که از جنبس سفال است نشان از تاریخ اولین شراب
ساخته شده در جهان دارد. خانم دکتر "مری ام. وگتس" استاد مردم شناسی کالج "ویلیام مری" در ایالت ویرجینای این کوزه سفالی را در ویرانه های آشپزخانه خانه ای در دهی زیر خاک خفته به نام "حاجی فیروز" نزدیک ارومیه فعلی کشف کرده و آن را با خود به امریکا آورد. رسوبات این کوزه در دانشگاه پنسیلوانیا تحت نظارت پروفسور "پاتریک ای. مک گاورن" استاد باستان شناسی این دانشگاه مورد تجزیه قرار

گرفته و
ثابت شد که این کوزه جای شراب بوده است. دو نکته هنوز مشخص نشده است: اول آنکه شراب از نوع سفید بوده یا قرمز؟ و دوم آن که انگور که دراین کوزه
تبدیل به شراب شده از نوع انگور وحشی بوده یا انگور پرورش یافته که اکنون در صنعت شراب سازی به کار می رود. همان روزنامه، در زیر عکس اضافه کرده است: تا کنون تصور می شد که قدیمی ترین رد پای ساخت مشروب الکلی به سه هزار تا سه هزار و پانصد سال پیش از میلاد مسیح میرسد و مدرک این اطلاع باز هم کوزه سفالینی بوده است که در حوالی "گودین تیه" همدان واقع در ایران پیدا شده و در آن رسوبات آبجو کشف شده
است.
گودین تپه در
عهد تمدن سومری ها محل داد و ستد و بازرگانی اهالی این منطقه از آسیای غربی بوده است. پروفسور "مک گارون" در مصاحبه ای که در پایان
خبر آمده است اظهار داشته: "اینکه تردیدی نیست که کشاورزان ناحیه حاجی فیروز در هف یا هفت هزار و چهار صد سال پیش طرز ساخت و نگهداری شراب را میدانسته اند. این کشف تازه ترین سندی است که در دست ماست و قدمت شراب سازی را در مملکتی که امروز نام آن ایران است به هفت هزار و چهار صد سال می رساند. یعنی به دورانی که هنوز باکوس خدای شراب یونانیان متولد نشده بود و بشر سوار کاری، حفر چاه و نوشتن را نمی
دانست.
حالا باز هم فکر می
کنید این همه از شرب مدام و شراب که در شعر ایران موج می زند و غزل های حافظ سرمست از آنست، بی زمینه است: ساقی به نور باده برافروز
جام ما مطرب بزن که کار جهان شد به کام ما ..... میخواره و سرگشته و رندیم و نظر باز انکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟ ..... تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود سرما خاک ره پیر مغان خواهد بود

http://apiservices.krxd.net/um?partner=adnxs&r=http://ib.adnxs.com/pxj
For Wine, 5000 B.C. Was Quite a Year
By JOHN NOBLE WILFORD
Published: June 6, 1996

http://www.nytimes.com/1996/06/06/us/for-wine-5000-bc-was-quite-a-year.html

Oenophiles might toast it as the first step toward civilization.
Neolithic farmers in what is now Iran had just settled down to village life, cultivating fields of barley and tending herds of goats and cattle. At about this time, around 5400 to 5000 B.C., they also learned to make good use of wild grapes growing in their midst, and so became the earliest known vintners.
Archeologists have found the evidence for this in a yellowish residue left in the bottom of a pottery jar from the mud-brick ruins of a Neolithic village at Hajji Firuz Tepe, in the northern Zagros Mountains near the modern town of Urmia. The residue contains the earliest chemical evidence of wine, a team of archeologists said in a report being published today in the journal Nature.
And since the jar was produced 7,000 to 7,400 years ago, the researchers noted, the discovery has given wine-drinking an extra 1,500 to 2,000 years of history. Until now, the earliest evidence for wine came from similar residues examined at Godin Tepe, which had been a Sumerian trading post around 5,500 years ago and is some 400 miles south of Hajji Firuz. Traders at Godin could also order beer.
The ceramic jar was excavated some two decades ago by Dr. Mary M. Voigt, who is now an anthropologist at the College of William and Mary in Williamsburg, Va. She found the jar in what appeared to be the kitchen of a square mud-brick building at Hajji Firuz. Only recently was it retrieved from storage at the University of Pennsylvania and the residue analyzed by infrared spectrometry and related chemical tests. This analysis was conducted by Dr. Patrick E. McGovern, an archeological chemist, and colleagues at the University of Pennsylvania Museum.
The researchers detected two telltale chemical traces. The residue contained the calcium salt of tartaric acid, which occurs naturally in large quantities only in grapes. It also contained resin from an evergreen tree, Pistacia atlantica. This resin was widely used in antiquity as an additive to inhibit the growth of bacteria and thus prevent the wine from quickly turning to vinegar.
So the Neolithic tipplers must have drunk a wine similar to the Greek retsina of today. But Dr. McGovern said the chemical tests could not determine whether the wine had been red or white, or from wild or domesticated grapes.
In their journal report, the researchers noted that pollen in sediments revealed that wild grapes were plentiful in the region, but said that "the wine in the jar might well have been produced from a precursor of the highly successful domesticated type still used to make most modern wine." In any event, they said, the new evidence shows that wine was being made at the time people were establishing their first permanent settlements, based on domesticated plants and animals.
Dr. McGovern said in an interview that the fact that the farmers at Hajji Firuz had learned to preserve their wine with resin indicated they had already had many years of wine-making experience. But 7,000 or 7,400 years ago, he said, "is about as far back as we're going to be able to establish the origin of wine."
Map of Iran showing location of Hajji Firuz Tepe.

one of six jars once filled with resinated wine

One of six jars once filled with resinated wine from the "kitchen" of a Neolithic residence at Hajji Firuz Tepe (Iran). Patches of a reddish residue cover the interior of this vessel. Height 23.5 cm. (Jar on display at the Museum and in the Guinness Records.)

Neolithic Period
“Chateau Hajji Firuz”

How did we know it was wine?
Read about the chemical analysis of the jars @ Hajji Firuz Tepe.
If winemaking is best understood as an intentional human activity rather than a seasonal happenstance, then the Neolithic period (8500-4000 B.C.) is the first time in human prehistory when the necessary preconditions for this momentous innovation came together.
Most importantly, Neolithic communities of the ancient Near East and Egypt were permanent, year-round settlements made possible by domesticated plants and animals.
Overview of two Neolithic houses at Hajji Firuz Tepe
Overview of two Neolithic houses at Hajji Firuz Tepe, during excavation.
With a more secure food supply than nomadic groups and with a more stable base of operations, a Neolithic "cuisine" emerged. Using a variety of food processing techniques—fermentation, soaking, heating, spicing—Neolithic peoples are credited with first producing bread, beer, and an array of meat and grain entrées we continue to enjoy today.

Crafts important in food preparation, storage, and serving advanced in tandem with the new cuisine. Of special significance is the appearance of pottery vessels around 6000 B.C. The plasticity of clay made it an ideal material for forming shapes such as narrow-mouthed vats and storage jars for producing and keeping wine.
Mary Voigt (white hat) excavates the "kitchen" of the Hajji Firuz
Neolithic house
Mary Voigt (white hat) excavates the "kitchen" of the Hajji Firuz Neolithic house that yielded the six wine jars, which had been set into the floor along one wall of the room.
After firing the clay to high temperatures, the resultant pottery is essentially indestructible, and its porous structure helps to absorb organics.

A major step forward in our understanding of Neolithic winemaking came from the analysis of a yellowish residue inside a jar (see photo at top of page) excavated by Mary M. Voigt at the site of Hajji Firuz Tepe in the northern Zagros Mountains of Iran. The jar, with a volume of about 9 liters (2.5 gallons) was found together with five similar jars embedded in the earthen floor along one wall of a "kitchen" of a Neolithic mudbrick building, dated to ca. 5400-5000 B.C. The structure, consisting of a large living room that may have doubled as a bedroom, the "kitchen," and two storage rooms, might have accommodated an extended family.
That the room in which the jars were found functioned as a kitchen was supported by the finding of numerous pottery vessels, which were probably used to prepare and cook foods, together with a fireplace.

https://www.facebook.com/100004924596253/posts/551496005024548/

Vartanian